Szlakiem Noteci

Noteć - rzeka (o długości 361 km) w północno-zachodniej Polsce. Powierzchnia dorzecza wynosi 17.330 km². Noteć rozpoczyna bieg na południe od Inowrocławia, a kończy w Warcie pod Santokiem koło Gorzowa Wielkopolskiego.

 

Żeglowna na prawie całej długości, Noteć połączona jest Kanałem Bydgoskim z Wisłą. Rzeka przepływa przez liczne jeziora, wśród nich Gopło, Szarlej.

 

Źródło: WIKIPEDIA

 

Noteć jest jedną z największych pod względem długości rzek w Polsce. Według oficjalnych źródeł to prawie 361 km, a powierzchnia jej dorzecza sięga ok. 17 tys. km². Rzeka przepływa przez trzy województwa kujawsko-pomorskie, wielkopolskie i lubuskie. Systemami kanałów jest połączona z Wisłą, Brdą i Wartą, a tym samym z Odrą. Noteć jest fragmentem transnarodowej drogi wodnej E 70 Berlin – Kaliningrad.

 

Polecamy także ciekawy artykuł o Noteci na stronie Wędkarskiego Serwisu Informacyjnego www.vendi.pl

 

 

Noteć jest główną rzeką w dorzeczu Odry na obszarze województwa kujawsko - pomorskiego i jedyną rzeką na terenie powiatu inowrocławskiego. Powstała ona z połączenia dwóch cieków: Noteci Wschodniej przepływającej przez jezioro Gopło oraz Noteci Zachodniej, która płynie przez Zbiorniki Pakoskie. Obydwa cieki łączą się na północ od Pakości.

Rzeka została w dużym stopniu przeobrażona na skutek melioracji, a przede wszystkim regulacji i przystosowaniu jej do żeglugi.

Według Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Bydgoszczy jakość wód Noteci niezmiennie od wielu lat klasyfikowana jest jako nieodpowiadająca obowiązującym normom, co nie oznacza, że nie stwierdzono żadnych zmian w poziomie zanieczyszczeń. Pod względem sanitarnym jedynie odcinek poniżej stanowiska w Mątwach nie odpowiada normom. Pozostałe kontrolowane fragmenty wód rzeki mieszczą się w II lub III klasie czystości.

Długość Noteci w granicach województwa wynosi 127 km.

Pradolina Noteci w okolicach Ujścia cechuje się wysokiej jakości walorami środowiska związanych z obecnością rozległych i malowniczych łąk, pastwisk i zarośli, jednocześnie z ciekawą, dobrze widoczną strefą graniczną między lasami, polami uprawnymi, łąkami i obszarami zabudowanymi.

 

Noteć w okolicy Ujścia jest rzeką typowo nizinną. Jej wody płyną powoli, wręcz na niektórych odcinkach leniwie. W okolicy Chrustowa i Milcza Noteć jest najszersza. Brzegi są w większości dobrze dostępne, gdzieniegdzie są tylko rowy melioracyjne przez które jednak bardzo łatwo przejść. Dojazd samochodem na odcinku od Milcza, aż poniżej Ujścia do Mirosławia jest łatwy. Najprościej do opisywanego odcinka rzeki dostać się drogą krajową nr 11 relacji Koszalin - Poznań. Od Poznania dzieli nas 85 km a od Piły10 km. Kierując się z Piły po 10 km wjeżdżamy do Ujścia i pomiędzy 2 mostami skręcamy w lewo i już możemy zacząć łowić.

 

W okolicy Milcza (na trasie Ujście-Chodzież w połowie drogi krajowej nr 11 skręcamy w lewo na krzyżówce do Nietuszkowa i kierujemy się znakami do Milcza) możemy się spodziewać okonia, szczupaka, płoci, leszcza, węgorza, krąpia, uklei niekiedy lina. Są to najczęściej poławiane gatunki ryb chociaż populacja (szczególnie drapieżnika) z roku na rok jest coraz mniejsza. Łowienie latem na tamtym odcinku jest utrudnione, bo rzeka zarasta praktycznie na całej swej szerokości. Gdzieniegdzie tylko są pasy odsłoniętej wody, ale miejscowi wędkarze radzą sobie z tym problemem czyszcząc miejscówki z zielska. Tak praktycznie jest na całym odcinku opisywanej rzeki aż do ujścia Gwdy do Noteci.

Rzeka w samym Ujściu jest najbardziej oblegana przez miejscowych wędkarzy. Szczególnie odcinek poniżej mostu kolejowego jest zastawiony spławikówkami. Koło Huty Szkła latem często lubią łowić wędkarze tyczkami metodą skróconego zestawu. Najczęściej poławianymi rybami są leszcze i krąpie. Starsi wędkarze preferują przystawkę. Metoda spinningowa jest tu popularna i można liczyć na okonia, bolenia oraz szczupaka jednak rybostan drapieżników nie powala na kolana. Poza tym w okolicach lipca - sierpnia, aż do końca września rzeką płynie rzęsa, która uniemożliwia wędkowanie spinningiem. Noteć poniżej Ujścia trochę przyspiesza, ale rzeka dalej jest dość leniwa.

Brzegi są umocnione kamieniami i woda jest głębsza oraz szersza. W niedalekim sąsiedztwie brzegów rośnie las. W tym miejscu roślinność zanurzona jest już rzadsza. Tu także głównymi gatunkami ryb są leszcze, płocie, krąpie, okonie, szczupaki, wzdręgi i nieliczne węgorze. Noteć słynęła kiedyś z połowów wielkich sumów. Niestety jest to już historia. Zdarza się, że 1 wędkarz złowi suma w sezonie, ale są to sporadyczne przypadki i ryby nie są dużych rozmiarów. Noteć jest urokliwą rzeką, nie jest zbytnio zanieczyszczona, posiada dno muliste, więc brodzenia nie polecam. Nad brzegami na szczęście panuje w miarę porządek.

 

Rzeka Noteć pod względem wędkarskim należy do bardzo ciekawych miejsc na mapie Polski.

Swoje źródło ma w jeziorze Przebacz i płynie przez województwa Pomorsko-Kujawskie, Wielkopolskie i Lubuskie, kończąc swój bieg w rzece Warcie koło miejscowości Santok. Długość jej wynosi 361 km, a powierzchnia dorzecza wynosi ok. 17 tys. km. Przepływa przez kilka dużych jezior takich jak: Brdowskie, Gopło, Pakoskie i połączona jest systemem kanałów umożliwiającym dotarcie z Warty do Brdy, Wisły itd. Mimo, że Noteć jest typową rzeką nizinną, jej krajobraz jest zróżnicowany bowiem płynie często pośród wielu porośniętych lasami wzgórz. 

Nad jej brzegami powstało kilka miejscowości, które charakteryzują się dużą malowniczością i stanowią dopełnienie ciekawego krajobrazu (Drezdenko, Czarnków, Ujście, Nakło n/Notecią).

Ciekawym urozmaiceniem jest również ukształtowanie samych brzegów rzeki. Znajdziemy tu proste odcinki przypominające swym wyglądem kanały, ostre zakola o ostrzejszym nurcie z wieloma wpadającymi do niej rzeczkami o charakterze niemal górskim (np. Gwda), oraz ciekawe rozlewiska porośnięte szuwarami. To wszystko stanowi ciekawe uzupełnienie widokowe, a tym samym powoduje możliwość stosowania różnych metod wędkarskich. Tym bardziej, że znajdziemy tutaj wszystkie gatunki ryb słodkowodnych od białorybu zaczynając, na drapieżnikach kończąc. Miłym zaskoczeniem może być także złowienie pstrąga (przypuszczalnie uchodźcy z rozsianych w rejonie łowisk specjalnych).

Rzeka jest stosunkowo płytka, dlatego należy szukać wszelkich zagłębień, w których znajdziemy ryby. Również dno w dużej części porośnięte jest roślinnością, co na pewno nie ułatwia wędkowania jednak ewentualne zaczepy (typu miękkiego), nie stanowią wielkiego problemu z odzyskaniem przynęty.

Wędkowanie na Noteci przynosi wiele niezapomnianych wrażeń. Każdy wędkarz znajdzie tu po prostu ciekawe warunki do uprawiania swego wspaniałego hobby, co ilustrować powinny ilustracje wykonane w okolicach Ujścia n/ Notecią.

 

W Ujściu do Noteci wlewa się Gwda. Dzięki temu zastrzykowi wody Noteć robi się głębsza i jej nurt trochę przyspiesza. Nadal płynie ogromną pradoliną i pod wieloma względami przypomina kanał o szerokości 30 metrów.

Noteć jest rzeką żeglowną. W XIX wieku została uregulowana. Wyprostowano meandry i zbudowano śluzy. Brzegi są proste. Nie ma tu główek, natomiast gdzieniegdzie napotkamy kamienne umocnienia. Bardzo gęste są tutejsze trzcinowiska. Miejscowi wędkarze pobudowali wiele prowizorycznych tam z pni i gałęzi. Przymocowane do nich plastikowe butelki utrzymują te konstrukcje na powierzchni. Mają one osłaniać łowiska przed rzęsą, która od lipca do września jest dla wędkarzy prawdziwym utrapieniem. Nie pozwala stosować skróconego zestawu, chociaż ta właśnie metoda jest jakby do tej rzeki stworzona. Wygodny w wielu miejscach dostęp do brzegu, głębokość łowiska w granicach 2-2,5 metra, żwirowe dno i jednostajny uciąg to komfortowe warunki do wędkowania. Jednak rzeka z roku na rok niesie coraz więcej rzęsy i coraz bardziej zarasta wodną roślinnością. Miejscowe ryby nie są wybredne. Podstawową zanętą na płocie jest pszenica, podpływają do niej również dorodne leszcze. Łowiska są również podsypywane kukurydzą. Za przynętę służą białe robaki, pszenica, kukurydza i czerwony robak lub rosówka.